24 Nisan 2012 Salı

aşk ile mantık

aşkın içinde mantık yoktur sevgili... en başından beri ilişkmizi altı harften oluşan şu "mantık" kelimesine uydurmaya çalıştın, uymaz sevgili. aşk ile mantık dost değil düşmandır çünkü. aşık olan hiç kimse yaptıklarını, yapacaklarını ve yapmış olduklarını hesaplayarak yapmaz, sadece yapar. aşkın büyüsüde buradadır zaten. düşünsene her hareketini mantık ile düşünerek yaptığında ne anlamı kalır ki yaşanılan ilişkinin,arkadaş olur çıkarsınız. birbirinize bakarken hissettiklerinizi planladığınızı, mutluluğunuzu sınırlandırdığınızı mantık ile ya da çektiğin acının mantıklı olup olmadığına karar vermeye çalıştığını düşünsene ne kadar sıkıcı olurdu. hayatın her alanında düşünerek adım atmak zorunda olduktan sonra bu özgürlüğü adım atabileceğin tek yeri çok sevdiğin aşkının kalbini neden mantık zehri ile doldurasın ki. bırak martıların nereye çırptıkları belli olmayan kanatları gibi pır pır etsin gönlün, bırak aşkın akışında debelen. gerekirse en doruğuna çık mutluluğun gerekirse acının dibine vur, kavga et. ama gönülden hissederek yap bunları akıllıca olup olmadığını ölçerek değil, aşk mantıkla dost değildir sevgili, dost etmeye çalışma onları. kapıl aşkın baş döndüren etkisine, yaşa ve gör sadece.

20 Nisan 2012 Cuma

Ağzımın Tadı

Ağzımın tadı yoksa, hasta gibiysem,
Boğazımda düğümleniyorsa lokma, 
Buluttan nem kapıyorsam, vara yoğa
Alınıyorsam, geçimsiz ve işkilli,
Yüzüm öfkeden karaya çalıyorsa,
Denize bile iştahsız bakıyorsam,
Hep bu boyu devrilesi bozuk düzen,
Bu darağacı suratlı toplum!

Oktay Rıfat Horozcu

Bazen



bazen korkuyorum seni sevgimle korkutmaktan,
bazen öylesine çok seviyorum ki seni söylemekten korkuyorum,
bazen öylesine öylesine acıyor ki derinden  kalbim, susup kalıyorum.
bazen öyle çok düşünüyorsun ki beni mutluluğum katlanıyor
bazen öyle kızıyorsun ki bana korkuyorum öfkenden
bazen öyle tatlı oluyorsun ki öpücüklere boğmak istiyorum seni
bazen öyle cevaplar veriyorsun ki beni sevmediğini düşünmeme yol açıyorsun
bazen öyle bir bakıyorsun ki bana,
tüm bazenler eriyor, geriye bir tek sen ve ben kalıyoruz...